Pierke van Stiena
Pierke werd op 31 januari 1933 in Kessenich geboren als Pierre Rutten. Hij groeide op in een zeer muzikale familie en bleek zelf ook talent te hebben, want in 1949 werd hij lid van de fanfare, waar hij na een carrière als sopraansaxofonist nu de tenorsax bespeelt. Met die fanfare behaalde hij meer dan tien keer een kampioenstitel: provinciaal, nationaal en zelfs internationaal. In 1999 was Pierre 50 jaar blaasmuzikant en werd hij op het Caeciliafeest bekroond met de uitzonderlijke onderscheiding ‘Ridder in de Fedekam-orde’. In de jaren zestig musiceerde hij met de boerenhofkapel en later bij de Benelux-kapel in Thorn. Op het einde van de jaren '70 werd de Ertesjieterskapel in Kessenich opgericht, met Pierre als dirigent. Hoewel hij nooit enige muzikale opleiding had gekregen, arrangeerde en componeerde hij een groot aantal carnavalsliedjes. Zijn eerste eigen compositie, ‘Gèf ôs get te drinke’, een wals uit 1961, wordt nog elk jaar gespeeld en meegezongen tijdens het Kèsinger carnaval. Van zijn hand zijn onder andere ook ‘Miej boerekeelke’, ‘Alaaf, het is weer carneval’, ‘Lach ins in het lève’ en ‘Vasteloavindj is in het landj’. Bij een aantal andere, bekende Limburgse carnavalsschlagers als ‘Sjingeleboem’, ‘Met vasteloavindj bèn ich gebore’ en ‘Vasteloavindj inne hemel’ maakte hij een arrangement voor de Ertesjieterskapel en schreef hij een eigen Kessenichse tekst. Zijn eigen favoriet en ook bij het publiek de absolute topper is ‘Drinke en klinke’ uit 1983. 11 jaar lang bleef Pierre dirigent bij de Ertesjieterskapel en schreef hij jaarlijks een aantal liedjes. In 1988, vond hij het welletjes en liet hij de leiding van de kapel over aan Guido Swelsen. Zijn (voorlopig?) laatste compositie, ‘Lève de lol’, dateert ook uit dat jaar. De carnavalsvereniging bewees haar erkentelijkheid voor Pierke door hem in 1986 de ‘Goaje Ert’ te overhandigen, als dank voor wat hij al die tijd voor het carnaval in Kessenich heeft gepresteerd.
Ertesjieterskapel
Op het einde van de jaren 70 werd de Ertesjieterskapel opgericht door een aantal fanfareleden, waaronder enkelen die ook bij de Benelux-kapel in Thorn speelden. Een hele tijd daarvoor bestond er in Kessenich een gelijkaardige groep, de Boerenhofkapel. Tot 1988 stond de kapel onder de leiding van Pierre Rutten, die niet alleen dirigeerde en musiceerde, maar ook zelf de muziek - arrangementen of eigen composities - schreef. Het dirigeren zelf werd pierre teveel. Deze taak heeft hij reeds in 1987 overgelaten aan Eric Opsteyn. Daarna onderging de kapel een gedaanteverwisseling. Guido Swelsen nam het dirigeerstokje in handen. Een aantal oudere leden werden afgelost door een groep jongeren. De muziekkeuze werd moderner. Net als zijn voorganger arrangeerde Swelsen een groot deel van de muziek zelf. In het begin van de jaren 90 ging het de kapel voor de wind. Ze beperkte haar activiteiten niet langer tot het traditionele carnavalsgebeuren in Kessenich, maar speelde ook op de prinsenzittingen van onder andere Maaseik, Hamont, Kinrooi en Ophoven. Guido Swelsen zocht echter nieuwe uitdagingen en John Wauben kwam in zijn plaats. Enkele jaren later kreeg de kapel haar eerste vrouwelijke dirigent, Hilde Ubben. Vanaf 1997 kreeg de kapel weer een nieuwe look en sound. Een aantal leden stopte ermee en zeven nieuwelingen werden geïntegreerd. Voor de eerste maal verleende de groep haar medewerking aan de zitting van de Spasbinken in de Limburghal in Genk, waar onder andere ook Luc Steeno en Frans Bauer op de affiche stonden. Ook zorgde de kapel voor sfeer bij verschillende topmatchen van volleybalclub Noliko Maaseik, waaronder de gewonnen bekerfinale van 1999. ‘Een speciale vermelding verdient ook Veerle Henkens, Veerle van Kuëbke dus, aangezien zij vele jaren de kapel door de heksenketel, die zo’n zitting eigenlijk wel is, geleid heeft. Bovendien probeerde zij de kapel tegelijk te laten beginnen en eindigen bij de rondgang van de Kèsinger cafés.’ Vanaf dit seizoen besloot ze helaas om er mee op te houden.
De Sjeurkapel
De Sjeurkapel werd in december 2000 opgericht naar aanleiding van het 25-jarig bestaan van volleybalclub Kevoc. Het bestuur van de club zocht enkele muzikanten om sfeer te brengen tijdens de Galawedstrijd Stokkem-Hasselt. Een negental jonge fanfaremuzikanten voelden zich geroepen. Er werd één keer een half uurtje gerepeteerd en men trok ten strijde! Het publiek, maar vooral het bestuur en de speelsters van Kevoc waren laaiend enthousiast en de kapel kreeg onmiddellijk een contract (!?) aangeboden om de topmatchen van Kevoc op te luisteren. De kapel wil haar actieterrein echter niet beperken tot de volleybalmatchen van Kevoc. Zo nam ze al twee jaar achter elkaar deel aan de carnavalsstoet van de Kèsinger Ertesjieters, werd ze dit seizoen al een vijftal keren door Volleybalclub Noliko Maaseik uitgenodigd om voor sfeer te zorgen tijdens Nationale en Europese topmatchen, en speelde ze voor de Volleybalclub van Stokkem. Tussendoor ging een aantal muziekanten in Ophoven meespelen met de Diepenbeekse studentenfanfare. Om de sfeer te optimaliseren organiseerde de Sjeurkapel eind december 2001 haar eerste Cecilia-feest. Ook de media ontdekten de kapel ondertussen: Het Belang van Limburg stuurde een journalist naar de kessenichse sporthal; niet voor Kevoc, wel voor de Sjeurkapel! Ook het VRT-journaal en het VTM-programma 'Goal'brachten de kapel al enkele keren in beeld! Voor de partituren maakte men dankbaar gebruik van het rijke archief van de Ertesjieterskapel. Daarnaast doen enkele muzikanten ook verwoede pogingen om zelf arrangementen te schrijven, met wisselend succes overigens. Dit zootje noemt zich ‘De Sjeurkapel’. De betekenis van de naam is drieledig: 1 sjeur = apart groepje binnen de fanfare 2 Meestal spelend in de sporthal van Kessenich. Een of ander groot licht heeft ooit eens bedacht dat dit eigenlijk geen sporthal maar een sportschuur is. En in het dialect heet een schuur ‘sjeur’, vandaar. 3 De muzikanten bezondigen zich wel eens aan wat met in de blaasmuziekwereld ‘sjeuren’ noemt, namelijk vreselijk hard en vettig spelen. Ondanks al deze symboliek vinden we dit toch maar een beetje een sullige naam. De alternatieve naam tijdens de carnavalsperiode: ‘Zaat Hermenieke Knoerhel’, beviel al evenmin, niet in het minst omdat we helemaal geen hermenieke zijn. (dat ‘zaat’ is inderdaad voor interpretatie en discussie vatbaar). Daarom vragen we u, beste bezoeker, om suggesties te doen voor een nieuwe naam! Als uw suggestie uiteindelijk onze naam wordt, krijgt u een geweldige prijs! (over de inhoud daarvan zijn we het nog niet helemaal eens, maar een rondreis door Azië of een erotische massage behoren nog steeds tot de mogelijkheden.)
De Jefkes
In 1985 werd binnen de fanfare "De Vriendenkring", onder impuls van Erik Opsteyn, een jeugdkapel opgericht speciaal om jeugdzittingen op te luisteren. Deze groep noemde zich de Jefkes, wat staat voor JEugdFanfare KESsenich (je moet er maar op komen). Binnen enkele jaren groeiden de Jefkes uit van een carnavalskapel naar een volwaardige jeugdfanfare, die veel meer aankan dan carnavalsliedjes alleen. Erik werd als dirigent opgevolgd door achtereenvolgens Guido Swelsen, John Wauben, Bert Vankruchten,Veerle Henkens en John Timmermans. Sinds 25/10/03 staan ze onder de deskundige leiding van Steven Wiché. De jeugdfanfare telt momenteel 30 muzikanten en een achtkoppig bestuur. Ze verzorgt naast de jeugdzitting ook elk jaar een vijftal optredens, en een eigen herfst- en kerstconcert.
CON AMOR
De groep CON AMOR bestaat reeds 30 jaar doch onder verschillende bezettingen. Hun muziekrepertoire ligt heel ver uit elkaar: het varieert van tango, samba tot rock and roll en zelfs moderne pop-deuntjes. Tijdens optredens passen zij zich steeds aan, aan het publiek. Verzoeken worden zoveel mogelijk ingewilligd. De groep bestaat momenteel uit drie personen: Roy speelt Bas en zang, Jos toetsen zang en Jean gitaar en zang. Voor info en reservaties:
J. Vosters
Toekomststraat 15
3640 Kessenich
Tel. 089/56.31.68
JeanVosters@pi.be